Men zegt in onderwijskringen wel eens dat jongens minder goed kunnen plannen, en daar extra hulp bij nodig hebben. Die stelling zou zomaar kunnen kloppen, want we waren vandaag met een opvallend jonge groep. En dat kwam doordat veel langharige middelbareschooljongens binnen onze club uitgerekend deze zondagmiddag moesten leren voor toetsen en proefwerken.

Daarmee was er dus een relatief jeugdig clubje leden aanwezig, waarbij hulpleiders Bodhi en Benjamin de gemiddelde leeftijd wat optrokken. Het was een kille novemberdag, dus het vuur was extra populair. Daar werd bijgekletst, gesmeed, hout gehakt en Marnix maakte bananensoep. ‘Niet omdat het moet, maar omdat het kàn’ volgens hemzelf. Finn deed een fotoshoot, dus die zien jullie in december op de voorkant van de clubkrant staan. Jip liep in korte broek in de novemberregen, wat wij vinden getuigen van goede smaak. ‘Mijn moeder vindt dit niet altijd even leuk’ merkte Jip berustend op. Voor het eerst dit jaar was ook Liam weer aanwezig. Olivier kwam voor het eerst een kijkje nemen, en heeft inmiddels besloten lid te willen worden. En dat is mooi. Verder waren nog aanwezig twee van de drie Stormen en Jort, natuurlijk uitgerust met zijn vertrouwde blessure.

Na een veldspelletje werd de club van jongens met lang haar deze middag omgetoverd in een Casino. Er waren drie gokspelen waartussen de boys vrij konden rouleren, en waarmee heel veel geld gewonnen of verloren kon worden. Ja Benjamin, kapót veel geld.

Kapót veel geld werd er in ieder geval gewonnen door Finn, die als ware hij de Langharige Sjeik van Qatar met een gigantische stapel briefjes van 50 rondliep te grijnzen. Dat was voor leider Wessel niet weggelegd, want die was inmiddels door Finn totaal failliet gespeeld. Dus als je Wessel in de binnenstad van Tilburg tegenkomt, koop dan een straatkrant van hem. Muzikanten hebben het immers al moeilijk genoeg.

Finn was de winnaar, en kon zijn nepgeld omzetten in een echte barkaart. Benjamin was tweede en won een setje Hairies.

Tegen zessen ging ieder weer op huis aan. Hond Elias was kapot (kapót kapot) van alle drukte, en vooral van zichzelf. Die ligt inmiddels sinds half zeven als een grijze dweil op de bank.

Nog één clubdag dit jaar, met voor de Twaalfplussers een overnachting. Graag tot dan!