Het was de koudste 17 maart ooit, zo vernam ik op het journaal. Evengoed waren er 14 langharige jongens met hun ouders en zussen afgereisd naar het clubterrein, een mooie opkomst!

De meeste jongens zagen er uit alsof ze een lichte vorm van obesitas hadden opgelopen. Maar dat kwam natuurlijk door alle onderhemden, thermoshirts, truien, vesten, jacks, handgebreide onderbroeken, maillots en winterbroeken. Zoals Finn bijvoorbeeld opmerkte: ‘ik lijk misschien wat dik vandaag, maar ik heb ook zes laagjes aan’. En dat was ook niks teveel, want het was snijdend koud. Vooral door de harde wind voelde het aan als weet-ik-hoe-f*cking-veel-maar-in-ieder-geval-veel-te-veel  graden onder nul.

Onder het zeil bij het vuur was het goed te doen, hoewel alle rare draaiwinden ervoor zorgden dat iedereen op zijn tijd in de rook zat. Maar… positief denken! Men zou immers ook kunnen stellen dat iedereen regelmatig úit de rook zat.

Er waren drie aspirantleden; jongens die voor het eerst kwamen kijken op de club. Biem, Sidney en Istvan hadden het erg naar hun zin, en speciaal voor hen leidde hulpleider Rik een spelletje Krantenmep. Om zodoende de jongens in de gelegenheid te stellen elkaars namen te leren. Verder had leider Simon de allerkoudste plek, op het veld pal in de wind, uitgekozen voor een paar rondjes Bulldoggen.

Ook de ouders hadden het druk, en wel met de Langharigezonenouderpuzzel. 15 cryptische omschrijvingen waarbij steeds de vraag was: ‘waar gaat dit in ‘s hemelsnaam over? Als voorbeeld hier een vraag die niemand goed had: ‘ananas, framboos, sinaasappel en hout’. Dit zijn de bestanddelen van een Raketje, het beroemdste ijsje van Nederland. Ook wel grappig: Timo (vader van Storm blond) zat zich suf te piekeren op een rijtje letters waarvan er één ontbrak. Totdat hij ontdekte dat het hier ging om het standaard toetsenbord (dat hij voor alle opdrachten al de hele tijd zat te gebruiken)… Drie van de vijf teams deelden de eerste plaats met 8,5 punten (van de 15 die er te halen waren). Zij mochten een barkaart in ontvangst nemen. Een lege dus hè.

Jort was er natuurlijk ook. Tot ieders verbijstering ditmaal zonder blessure. Jorts verklaring: “mijn hockeywedstrijd was afgelast”.  Benjamin kwam afscheid nemen. Na bijna 4,5 jaar lid te zijn geweest gaat hij zich nu toeleggen op freerunning en het lesgeven daarin. Benjamin bedankt voor je lidmaatschap!

Dit was de koudste clubdag van het jaar, dat kan niet anders. We zien jullie graag bij de volgende gelegenheid, en dat is het kamp voor leden, 27-29 april. En ik heb besloten dat het dan ontzèttend lekker weer is!

Maarten